Zaman Nedir?

Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. 140. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. g. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. Yani ortada uzay yoktur. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. . Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Evrendeki zamanın durumu budur. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. ” Richard Muller a. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. e S. 140Prof. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir.

Zaman Nedir?

Uzayın dış çizgisi yoktur dedik. O da bilime göre tüm evrende kesikli hareket eder. Önündeki cihaza baktı takvim 20 Şubat 2024 saat on ikiyi gösteriyordu ve düğmeye bastı. InstagramXFacebookLinkedlnBu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. Zira kütle çekimi zamanı yavaşlatır. gibi mesafe ve hareket süresi için de kullanılan bir unsurdur. Tabii bu yanlış bir değerlendirme olur. Çünkü kuantum alanları uzay oluştururken, bir şeyin içine girip kendine yer açmaya, sığmaya çalışmıyor. Muller Şimdi, Zamanın fiziği S. 140Prof. Önceki bölümün sonunda fizik yasalarının neler yaptığına geçmeden önce başlangıçta ki uzay zamanın özellikle zaman konusunun çok karmaşık ve şaşırtıcı bir oluşum olduğunu belirtmiştim. Şimdi bu durumda dünyadaki zaman neyi gösterir? Cevap gayet basit: Dünyadaki takvim ve saat donduğu andan yani 20 Şubat 2024 saat on ikiden itibaren tekrar başlayacaktır. Evrendeki tüm uzay, enerjiden oluşmuş kuantum alanlardır. Bilindiği gibi zamana dördüncü boyut deniyor. Bu da sinyallerin çıkış ve gideceği cihazların konumlarında kilometrelerce sapmaya sebep olur demektir. Konuya ödüllü fizik profesörü Richard Muller’den alıntıyla başlayalım. Zira yukarıda da belirtiğim gibi en, boy, derinlik dediğimiz boyutlar başıyla sonu arasında kendi ölçeklerinde mesafelere sahipler. Dolayısıyla önce uzay-zaman konusunu işleyelim sonra matematiğe devam edeceğiz. Bu durumda, hangi ölçekte olursa olsun, uzay denilen hacim ya da alan, aynı zamanda başı ve sonu arasında bir mesafeye sahiptir. Yani telefon görüşmesi olamazdı. Yine diyelim ki, bir süre sonra bir nedenle evrendeki hareketi durdurmaya karar verdi. Bu yüzden NASA gönderilen uydulardaki saatlerin hızları yerdeki saatlerin hızına göre ayarlanmış, senkronize edilmiş olarak göndermiştir. Yani ortada uzay yoktur. Ancak arada şu fark vardır, şişirilmemiş balon içi boş olsa da hala nesnedir ama içi boş uzayın nesnesi yok demektir. e S. Cep telefonları GPS (Global Positioning System) görelilik teorisinin zaman denklemlerini kullanarak çalışır. Şimdi artık doğa yasalarının eş deyişle fizik yasalarının bigbang anı ve hemen sonrası durumuna bakacağız. Daha basit olarak söylersek; zaman olarak bildiğimiz unsur hareket bağlı bir şey. Sistemde her nesne kendi zamanını kendi içinde barındırıyor. Evrendeki zamanın durumu budur. Bu sistem, gönderilen sinyalin yerini bulması için uydu ve yerdeki saatin eş zamanlı olması zorunludur, yoksa kullanılamaz. Muller’in söylediği şey, uzay ve zaman biri birinden ayrı iki şey değil, birleşik özelliklerdir. Burada doğal olarak aklınıza şu gelebilir; dağlar, taşlar kayalar vs. Bu durum defalarca kanıtlanmıştır. Şimdi bu konuyu mümkün olduğu kadar anlaşılır bir şekilde açıklamaya çalışayım: Öncelikle, uzay bir boşluk değil, bir nesnedir. Ayrıca başlangıçta bizim istatistiksel matematik dediğimiz sistem devrede. Ve tüm olgular, kendine özgü mesafelerde hareket ederek oluşur. Fizik yasaları evrende doğrusal akıp giden bir zaman yaratılmadığını söylüyor. Kısaca uçmakta iken donan kuş, tam düşerken donan taş, dalgalanan deniz hareket eden insanlar vs. Tabi, hareket etmek demek, enerji harcamak demektir. . “Uzay ve zaman, görelilikle birbirine bağlanır. gibi milyonlarca, milyarlarca yıl sabit duran hareket etmeyen nesneler var ama zaman durmuyor diyebilirsiniz. Bu durum birçok deneyle de kanıtlanmıştır. Zira dağ, taş, demir, çelik var olan her nesne atomlardan oluşur ve tüm atomlar, kuantumlardan oluşan yapısı gereği durmaksızın hareket halindedir. Buna bir benzetme yaparsak; şişirilmemiş boş balonla, şişirilmiş içi dolu balonun durumuna benzetilebilir. Enerjinin harcanması ise süreç gerektirir. ” Richard Muller a. tamamı atomlarına kadar donmuş her şey o anda çalışmaya başladılar. İşte bu nedenle önceki bölümde fizik yasaları, amiyane bir tabirle önünde bulduğu enerji dediğimiz hammaddeye bakıp, ortada hiçbir örneği yokken, uzay zaman gibi ilginç bir mekanizmayı ön görmesi veya tasarlaması müthiş bir sonuçtur dedim. Hareket yoksa zaman da yoktur uzay da yoktur. Eğer evrendeki zaman olaylardan bağımsız, kendiliğinden akıp geçen bir yapıda olsaydı, o zaman dünyadaki saat de, Tanrı’nın saatiyle aynı 100 yıl sonrasını göstermesi gerekirdi. Biliyorsunuz istatistik, nicelik yani sayılacak nesneler, doneler gerektiren bir matematik alanıdır. Bu konunun daha kolay anlaşılması için bir kurgu hikâye ile anlatayım:Diyelim ki Tanrı bir nedenle kendi katında takvim ve saati olan bir cihaz yaptı. O anda tüm evren ve dünyada durmuş olan her şey kaldığı yerden harekete geçti. Özetlersek zamanı Einstein’in görelilik kuramından itibaren sabit bir şekilde akıp gitmediğini, kütle çekimi ve hıza göre değişken olduğunu biliyoruz. Dolayısıyla başlangıçta ortaya henüz sayacak bir şey çıkmamışken, bir nesne yokken, böyle bir sayısal sistemin kendinde içkin var olması veya tasarlanması da çok düşündürücüdür. Her neyse, hepsine gelecek bölümde devam edeceğim. Zaman, diğer boyutların hepsine içkin olarak var. İşte akıp geçen bir zaman olmadığı için hareket durunca zaman da durdu. Uzay ve zamanda yaşamıyoruz, uzay-zamanda yaşıyoruz. Zaten titreşim yani frekans, birim saniyedeki titreşim sayısıdır. Bir süre sonra Tanrı geri geldi ve takvime baktı, takvim 2124 gösteriyordu yani aradan 100 yıl geçmişti. Peki aradan geçen bu aylar yıllar nedir? Kendiliğinden geçen bir zaman yoksa, bizim bu deneyimlediğimiz süre nedir?Bu bölüme kadar hep evrenin bigbang öncesi durumlarındaki birçok bilinmezler veya cevapsız soruları işledim ve yasaların nasıl var olup da bu evreni oluşturabildiğine dikkat çektim. 140. Konuyu özetlersek; evrende, bağımsız sabit bir hızda akıp giden zaman diye bir mevhum yok. O anda tüm evrende hareket dondu, fizik yapı tamamen durdu. Dolayısıyla içinde bir şey olmadan uzay oluşamaz. Son olarak zaman ile ilgili bir başka özellik var. Öyle düz bir akış şeklinde değil tıpkı bir film şeridi şeklinde kare kare devam eder. Konuya iyi derecede aşina olmayanlar için burada da çok sürpriz yapılanmalar var. “Büyük patlama “öncesinde” ne uzay vardı ne de zaman' Richard A. Yani uzay olarak görülen şeyin içi boş değildir, çok seyreltikte de olsa enerji bulunan alanlardır. İşte enerjinin hareket için kullandığı bu hız aralıklarına zaman diyoruz. Yani olaylar, enerjilerini, an, an dediğimiz kesikli aralıklarla değişim gösteriyor. Uzatmayalım, Tanrı evreni yeniden harekete geçirmek için düğmeye bastı. Yani zaman verilerek ölçülebiliyor. Zamanın bu gerçekliğini, hepinizin kullandığı cep telefonları üzerinden bir örnek vererek anlatayım. Dolayısıyla kuantum dünyasında hareket durmaz, durursa, zaman da durur. Ancak bu boyut diğer boyutlardan ayrı olarak var olan bir boyut değildir. Nokta dahil, Planck uzunluğu kapsamında olan tüm nesneler yapılarında mesafe barındır. Böylece yanındaki saat, dünyadaki saat ile eş zamanlı çalışmaya başladı. Yani kendi oluşturdukları mesafeyi katederek yine kendi oluşturdukları zamanı da kullanmış oluyorlar. g. O kendi salınım, titreşim yaparak uzay dediğimiz kapsadığı alanını, kendi oluşturuyor. Bu mesafeleri frekans dediğimiz titreşimler oluşturuyor. Biz bu içinde enerji olan alanların kapsadığı dış sınırlarına hacim ya da uzay diyoruz. Ayrıca zaman, gündelik yaşamda da bir saatlik yol on dakikalık iş vs. Bu yüzden dünyadaki saatler yaklaşık yirmi kilometre yukarıdaki uydulardaki saatlerden günde 38 milisaniye daha geri kalır. Böylece dünyanın her yeriyle anında görüşebiliyoruz. İyi de var olan her şey gibi, biz de doğup bir süre sonra yaşlanıyor ve ölüyoruz. Sonra bu cihazı dünyadaki takvim ve saate göre ayarladı. Evrenin çalışan sisteminin temeli böyledir. Eğer uydu ile dünyadaki saatlerde bu zaman farkı ayarlanmasaydı ne olurdu? O zaman yanı başınızda oturan arkadaşınıza telefon ettiğinizde bile gönderdiğiniz sinyal, arkadaşınızın telefonu on santim ötede olmasına rağmen onu asla bulamaz ve kontak kuramazdı. Ve her şey kendine özgü belli bir hız aralığında enerjiyi harcayabilir.